parça

parça
1.
is.
1. Parçalanmış, sındırılmış, qırılmış, cırılmış şeyin kiçik tikəsi, qırığı, hissəsi. Kağız parçası. Odun parçası. – Buruqların dörd tərəfində dəmir və taxta parçaları gözə dəyirdi. M. İ.. Dəstə sürüşkən daş və qaya parçalarının üzəri ilə aşağıya enməli idi. S. Vəliyev. // Tullantı, qırıntı. Şüşə parçaları.
2. Bir əsərin, çıxışın müəyyən hissəsi. «Vaqif»dən parça göstərmək. Musiqi parçası. – Bir nəfər artist Kərimbəyin «Süngü» adlı təzə əsərindən parça oxudu. M. C.. Məktəbin divar qəzetində arabir <S. Vurğunun> kiçik parçalarını; şeirlərini oxumuşduq. O. S..
3. «Bir» sözü ilə: bir parça – bir az, bir tikə, bir qırıq. Zeynal bayaqdan bəri qabağındakı nimçədə doğramaq istədiyi bir parça əti eləcə qoyub, əlindəki bıçağı yerə buraxdı. S. H.. Hədiyyə bir parça çörək götürüb qəzetə bükdü. M. C.. parça-parça zərf və sif. Sınıq-sınıq, xıncım-xıncım, tikə-tikə. <Əlimuxtar:> Arif Hikmət elə vurdu yumruğu stolun üstə ki, stolun şüşəsi parça-parça oldu. C. C.. İri güzgü sıçrayıb yerə düşdü və parça-parça oldu. S. Rəh.. // Cırıq-cırıq. Kərbəlayı Ağcanın köynəyi parça-parça olmuşdu. Ç.. <Arvadın> saçları pırtlaşıb kilkələnmiş, üstü-başı parça-parça olmuşdu. Ə. Vəl.. // Doğram-doğram, tikə-tikə. <Qız Məlikməmmədə:> Ay cavan, yazıqsan, qayıt gizlən, indicə div oyanar, səni parçaparça elər. Ç.. <İncə:> . . Doğru bir şey bilərsə, inan, məni parça-parça doğrayar. C. C..
2.
is. Toxunma mallar: çit, bez, mahud və s. ; arşınmalı. Ağır sandıq seçmə parçalarla dolu idi. M. C.. Göyçək parçanı alıb, o üz-bu üzünə baxdı. B. Bayramov.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • parca — PARCÁ, parchez, vb. I. tranz. A lăsa un vehicul să staţioneze într un loc public (anume amenajat); a depozita materiale, utilaje etc. într un parc (2). – Din fr. parquer. Trimis de valeriu, 03.02.2004. Sursa: DEX 98  PARCÁ vb. a gara. (A parca… …   Dicționar Român

  • parca — s. f. Casaco de pele ou de material impermeável, geralmente pelo meio da coxa ou pelo joelho, que protege do frio e da chuva (ex.: parca branca com carapuço).   ‣ Etimologia: inglês parka parca s. f. 1.  [Mitologia] Cada uma das três divindades… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • parca — s.f. [dal lat. Parca ]. 1. (mitol.) [con iniziale maiusc., ciascuna delle tre divinità della mitologia classica che presiedevano al destino umano] ▶◀ moira. 2. (fig., poet.) [termine della vita] ▶◀ morte …   Enciclopedia Italiana

  • parca — (Del lat. parca). 1. f. Mit. Cada una de las tres deidades hermanas, Cloto, Láquesis y Átropos, con figura de viejas, de las cuales la primera hilaba, la segunda devanaba y la tercera cortaba el hilo de la vida del hombre. 2. poét. muerte (ǁ… …   Diccionario de la lengua española

  • Parca — Parca, ursprünglich eine römische Geburtsgöttin, die später mit der griechischen Schicksalsgöttin Moira identifiziert und den drei Moiren (s. d.) entsprechend vervielfältigt wurde …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • parca — sustantivo femenino 1. Área: mitología Cada una de las tres diosas infernales de la mitología romana. 2. (no contable) Uso/registro: literario. Muerte …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • parcă — PÁRCĂ1 adv. Se pare că..., s ar crede că..., s ar zice că...; (în construcţii negative) nu prea. Parcă îl cunosc. ♦ Este posibil, se pare că da. Mă cunoşti? – Parcă. ♦ (Cu valoare de conjuncţie) Ca şi cum, ca şi când. Îmi răspunde parcă n ar avea …   Dicționar Român

  • parça — is., Far. pārçe 1) Bir bütünden ayrılan, ayrı sayılan veya artakalan şey Yolun bu parçası bozuk. 2) Bir bütünden kopma, kırılma, yırtılma vb. yoluyla ayrılmış bölüm, lime Alınacakları bir gece önceden küçük bir karton parçasına yazmıştır. H.… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • PARCA — I. PARCA inquit Varro, apud A. Gellium l. 3. c. 16. immutatâ literâ unâ a partu nominata. Tertullian. Partulam Deam nominat, quae partui praeest. l. de Anima: unde fortasse et Parta Dea dicta fuerit, cuius diminutivum Partula. Proin aliam a… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • parca — {{#}}{{LM P29124}}{{〓}} {{SynP29827}} {{[}}parca{{]}} ‹par·ca› {{《}}▍ s.f.{{》}} Véase {{P29135}}{{上}}parco, parca{{下}}. {{#}}{{LM SynP29827}}{{〓}} {{CLAVE P29124}}{{\}}{{CLAVE}}{{/}}{{\}}SINÓNIMOS Y ANTÓNIMOS:{{/}} {{[}}parca{{]}} {{《}}▍… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”